 |
| Poison: As HairMetal as they wanna be! |
De acts hebben namen als Quiet Riot, Mötley Crüe, of Ratt. Om aansluiting te krijgen bij deze stroming veranderen Michaels en consorten de bandnaam in Poison. Inspiratie voor de nieuwe naam komt van een campagneslogan van politici: "Rock'n Roll is poisoning the youth of America".
Prompt krijgen ze een contract om als huisband van de club Troubadour op te treden. Gitarist Smith staat op het punt vader te worden, hij ziet geen toekomst in de band en keert terug naar zijn lief in Pennsylvania. Poison met een dilemma achterlatend: wel een vaste stek om op te treden maar geen gitarist. De band besluit om een auditie te houden. Onder de kandidaten bevinden zich illustere namen als: Slash (later bekend van Guns'n Roses). Uiteindelijk bepaald de manager dat C.C. Deville de nieuwe gitarist moet worden, vanwege het vuur in zijn spel. Michaels en Dall hebben zo hun bedenkingen maar stemmen toch in.
 |
| De Troubadour, eerste club waar ze als vaste act optraden. |
Een vast adres om op te treden heeft zo zijn voordelen: naast vaste inkomsten, kan de band nieuwe liedjes uitproberen op het publiek en ze bouwen langzaam een vaste schare fans op.
In 1986 is het zover: Poison tekent een contract bij het kleine label Enigma Records. Het debuutalbum "Look What the Cat Dragged In" verschijnt in augustus en doet het onverwacht goed. Zo goed zelfs dat na de geplande single "Cry Tough", ook de albumtracks "Talk Dirty to Me", "I Want Action" en "I Wont Forget You" op single worden geperst. De band gaat op tournee met andere acts uit de HairMetal-scene en ze ontgroeien het kleine platenlabel.
Voor de opnamen van hun tweede album stapt Poison over naar het grotere Capitol Records. Mei 1988 ziet "Open Up and Say... Ahh" het licht. Het wordt het bestverkochte album in de geschiedenis van de band, mede door de wereldhit "Every Rose Has It's Thorn". Maar ook "Nothing but a Good Time" en "Fallen Angel" worden hits. Poison begint het jaar als voorprogramma voor hardrockzanger David Lee Roth maar eindigt als hoofdact van een eigen tournee.
Het volgende jaar wordt het drukke tourschema gehandhaaft en is er geen tijd om nieuw werk op te nemen, wel verschijnt de videocompilatie "Sight for Sore Eyes". Na de uitputtende tournee duikt Poison de studio in om er na een half jaar weer uit te komen met plaat nummer drie: "Flesh and Blood". Dit album levert 3 hitsingles op "Unskinny Bop", het motorlied "Ride the Wind", en de ballad "Something to Believe In" (opgedragen ter nagedachtenis aan bodyguard James Kino Maano.
 |
| De motor van zanger Brett Michaels, bijnaam "Hollywood Taxi", die in verschillende videoclips een bijrol vervult. |
De "Flesh & Blood Worldtour" gaat 2 jaar duren. Door de hectiek van het tourschema grijpen een aantal bandleden naar de drugs. Het zet de verhoudingen binnen de rockformatie op scherp. Poison komt steeds vaker in het nieuws vanwege relletjes. Uiteindelijk implodeert de band tijdens een live-optreden voor de "MTV Video Music Awards 1991". Gitarist Deville is zo ver weg dat hij door speelt tijdens de reclame onderbreking. Daarna mist hij het seintje dat de uitzending weer verder gaat en als hij merkt dat de rest van de band al is begonnen, zet hij het verkeerde nummer in. Zanger Michaels is na afloop des duivels. Achter het podium valt hij Deville aan en er vallen rake klappen over en weer. Na dit incident gaat Poison op zoek naar een nieuwe gitarist. De platenmaatschappij brengt ondertussen het dubbel live-album "Swallow This Live" uit.
1 Every Rose Has It's Thorn
2 Unskinny Bop
3 Something to Believe In
4 Fallen Angel
5 Cry Tough
Geen opmerkingen:
Een reactie posten